Filip Vanluchene aan Bob De Moor
Dag Bob,
Bij mijn weten was De brug van Geert Mak het boekenweekgeschenk van maart 2007. Liggen de boeken van Mak nu al na amper zes maand bij De Slegte ? Dat terwijl het boek van het schoonmaakprogramma van VTM (Proper met Maria en Sien of zoiets) al aan de zevende herdruk toe is, ook al in zes maand denk ik. Ge houdt het niet voor mogelijk hoeveel onzin er dagelijks herdrukt wordt, die verpletterende stapel nonsens drumt alles van waarde weg in de boekenwinkels. Zoals de verpletterende lawine onnozelheid alle kwaliteit heeft weggedrumd op TV, op de eadio. Nu hebben ze ook alle sérieux van Radio 1 verbannen en vervangen door jodel-dodel-trienen die de hele dag kweddelen alsof ze een koffietje aan het drinken zijn na een namiddagje shoppen. Ik luister nu werkelijk alleen nog naar Klara, maar warempel, de ziekte blijkt ook daar aan het doorbreken. De wellnessmicroben rukken onverbiddelijk op. Trendy. Lounge. Lifestyle. Knack-weekendmagazine op glanzend papier.
Giorgio Armani. George Clooney, no Martini… no party.
Ik ga het u zeggen maat: daardoor begint het in onze hoofden te klutsen, door die gigantische overdosis wervende non-informatie. Er kan geen camion passeren of er staat een boodschap op, de brievenbussen puilen uit, overal gratis kranten, folders, flyers, spam in de mailbox.
Ik ben aan het trainen om werkelijk niets van die dingen meer te lezen, te bekijken, te beluisteren. De TV gaat slechts sporadisch nog aan, maar steeds minder en minder. Geen radio, of af en toe eens heel stil op Klara, op de achtergrond. Weg kijken van alle affiches. Ja, het is trainen, hard trainen, want ze zitten overal achter uw vodden. Het is als een horde uitgehongerde wolven die u op de hielen zit, en maar lopen, lopen voor uw leven.
Maar het loont. Ik houd het al een hele tijd vol. Doe mij na. De hard disk systematisch laten leeglopen. Niets lezen, zeker geen kranten en weekbladen. Absoluut niet naar de cinema, of naar het Toneelhuis of andere spektakels met grote decors (levensgevaarlijk!). Zelfs zuinig zijn met de goede dingen, met goede boeken en schilderijen. Gij leest zelfs veel te veel goede boeken, als ik u niet zou tegenhouden zoudt gij de hele bibliotheek van Alexandrië willen verslinden. Begin er niet aan, maat, vroeg of laat steken ze ze toch weer in brand.
Wat ge af en toe wel nog moogt doen is naar een goed sober toneelstuk gaan kijken. Vrolijk of triestig, het maakt niet uit, als er maar geen videos of soundwalls meespelen. Het is echt aangenaam. Ze doen zachtjes het licht uit in de zaal. De deuren worden dichtgedaan. Niemand knabbelt nootjes of popcorn. Iedereen zet zijn gsm af. Het licht gaat aan op de scène en er begint iets levends en echts alleen voor de gegadigden die daar uit vrije wil zitten. Och, het zal wel eens tegenvallen, maar dan kunt ge ongemerkt een dutje doen. Ga bijvoorbeeld eens naar Citytrip kijken, het duurt maar een uur en een kwartier. Het is van een amateurschrijverke, uit West-Vlaanderen denk ik, geen bekende alleszins, maar ik kan zijn naam niet onthouden. Er is niet veel decor maar het zijn wel drie fantastische acteurs en de regie is heerlijk simpel en helder. Ik heb er echt deugd van gehad. De moeite om eens te gaan kijken, maat. Ik weet niet of ze het nog veel spelen, misschien moet ge rap zijn.
Dit was een goede raad van nonkel Kaat.
Filip.
Bij mijn weten was De brug van Geert Mak het boekenweekgeschenk van maart 2007. Liggen de boeken van Mak nu al na amper zes maand bij De Slegte ? Dat terwijl het boek van het schoonmaakprogramma van VTM (Proper met Maria en Sien of zoiets) al aan de zevende herdruk toe is, ook al in zes maand denk ik. Ge houdt het niet voor mogelijk hoeveel onzin er dagelijks herdrukt wordt, die verpletterende stapel nonsens drumt alles van waarde weg in de boekenwinkels. Zoals de verpletterende lawine onnozelheid alle kwaliteit heeft weggedrumd op TV, op de eadio. Nu hebben ze ook alle sérieux van Radio 1 verbannen en vervangen door jodel-dodel-trienen die de hele dag kweddelen alsof ze een koffietje aan het drinken zijn na een namiddagje shoppen. Ik luister nu werkelijk alleen nog naar Klara, maar warempel, de ziekte blijkt ook daar aan het doorbreken. De wellnessmicroben rukken onverbiddelijk op. Trendy. Lounge. Lifestyle. Knack-weekendmagazine op glanzend papier.
Giorgio Armani. George Clooney, no Martini… no party.
Ik ga het u zeggen maat: daardoor begint het in onze hoofden te klutsen, door die gigantische overdosis wervende non-informatie. Er kan geen camion passeren of er staat een boodschap op, de brievenbussen puilen uit, overal gratis kranten, folders, flyers, spam in de mailbox.
Ik ben aan het trainen om werkelijk niets van die dingen meer te lezen, te bekijken, te beluisteren. De TV gaat slechts sporadisch nog aan, maar steeds minder en minder. Geen radio, of af en toe eens heel stil op Klara, op de achtergrond. Weg kijken van alle affiches. Ja, het is trainen, hard trainen, want ze zitten overal achter uw vodden. Het is als een horde uitgehongerde wolven die u op de hielen zit, en maar lopen, lopen voor uw leven.
Maar het loont. Ik houd het al een hele tijd vol. Doe mij na. De hard disk systematisch laten leeglopen. Niets lezen, zeker geen kranten en weekbladen. Absoluut niet naar de cinema, of naar het Toneelhuis of andere spektakels met grote decors (levensgevaarlijk!). Zelfs zuinig zijn met de goede dingen, met goede boeken en schilderijen. Gij leest zelfs veel te veel goede boeken, als ik u niet zou tegenhouden zoudt gij de hele bibliotheek van Alexandrië willen verslinden. Begin er niet aan, maat, vroeg of laat steken ze ze toch weer in brand.
Wat ge af en toe wel nog moogt doen is naar een goed sober toneelstuk gaan kijken. Vrolijk of triestig, het maakt niet uit, als er maar geen videos of soundwalls meespelen. Het is echt aangenaam. Ze doen zachtjes het licht uit in de zaal. De deuren worden dichtgedaan. Niemand knabbelt nootjes of popcorn. Iedereen zet zijn gsm af. Het licht gaat aan op de scène en er begint iets levends en echts alleen voor de gegadigden die daar uit vrije wil zitten. Och, het zal wel eens tegenvallen, maar dan kunt ge ongemerkt een dutje doen. Ga bijvoorbeeld eens naar Citytrip kijken, het duurt maar een uur en een kwartier. Het is van een amateurschrijverke, uit West-Vlaanderen denk ik, geen bekende alleszins, maar ik kan zijn naam niet onthouden. Er is niet veel decor maar het zijn wel drie fantastische acteurs en de regie is heerlijk simpel en helder. Ik heb er echt deugd van gehad. De moeite om eens te gaan kijken, maat. Ik weet niet of ze het nog veel spelen, misschien moet ge rap zijn.
Dit was een goede raad van nonkel Kaat.
Filip.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home